هالون ها

هالون ها

در انگلستان و اروپا، هالون ها غیرقانونی هستند، به جز در هواپیماهای مخصوص معینی و در استفاده های اجرای قانون. به نظر می رسد این حداقل تا حدی در پاسخ به پروتکل مونترال و تلاش توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) برای مقابله با آزادکردن مقادیری از مواد شیمیایی مضر در اتمسفر است.

خاموش کننده های آتش هالون ها هنوز در آمریکا قانونی هستند و خاموش کننده های همه  کاره ای هستند. آنها اغلب به طور گسانواع آتش را به استثنای دسته D & F خاموش می کنند و حتی در غلظت های بسیار کم (کمتر از 5%) بسیار موثر هستند. هالون برای آتش های دسته A خاموش کننده ضعیفی است، خاموش کننده هالون 9 پوندی فقط امتیاز 1-A را دریافت می کند و در باد براحتی منحرف می شود. اینها تنها عوامل خاموش کننده ای هستند که برای تخلیه در هواپیماها کاملا مناسب هستند زیرا سایر مواد برای هواپیما خطر خوردگی دارند. اثر خاموش کنندگی اصلی از طریق برهم زدن تعادل گرمایی شعله است، و تا اندازه ای با بازدارندگی واکنش شیمیایی آتش است. هالون ها کلروفلوروکربن هایی هستند که باعث آسیب به لایه اوزون می شوند و در حال تعویض  با گزینه های با سازگاری بیشتر محیط زیست هستند.

کپسول آتش نشانی هالون ها به طور گسترده ای در وسایل نقلیه و سایت های کامپیوتر استفاده می شدند. در فضاهای بسته اندکی سمی است، اما تا حد نسبتا کمتری نسبت به پیشینیان خود مثل تتراکلرید کربن، کلروبرومومتان و متیل برماید.

فسفر تری برماید

مثل هالون ها، فسفر تری برماید در واکنش شیمیایی شعله دخالت می کند، و تحت نام PhostrEx خرید و فروش می شود. PhostrEx مایعی است که برای پخش شدن در آتش نیاز به یک پیشرانه مثل نیتروژن فشرده و یا هلیم دارد. به عنوان یک خاموش کننده آتش، PhostrEx نسبت به هالون قویتر است و این مخصوصا باعث جذاب شدن آن  در کاربرد هوایی به عنوان جایگزینی سبک وزن است. برعکس هالون، PhostrEx به سرعت با رطوبت هوا واکنش می دهد تا به اسید فسفریک و هیدروژن برماید تجزیه شود، که هیچکدامشان به لایه اوزون زمین آسیب نمی رسانند.

غلظت های بالای PhostrEx می تواند باعث تاول پوست و تحریک چشم شود، اما از آنجا که برای خاموش کردن شعله ها به مقدار کمی نیاز است این مساله خطر مهمی نیست، به خصوص در کاربردهایی که پخش شدن در قسمت موتور محدود شده است. هرگونه تماس پوست یا چشم با PhostrEx باید به محض عملی شدن با آب معمولی شسته شود. PhostrEx مخصوصا برای فلزات خورنده نیست، اگرچه می تواند برخی را کدر کند. U.S. EPA و FAA هر دو PhostrEx را تایید می کنند، و این ماده اولین مورد استفاده اصلی خود را در هواپیمای جت هوایی Eclipse به عنوان سیستم مهار آتش موتور پیدا خواهد کرد.

فلوروکربن ها

اخیرا، DuPont شروع به بازاریابی چندین فلوروکربن تقریبا اشباع با علائم تجاری FE-13، FE-25، FE-36، FE-227، و FE-241 کرده است. ادعا می شود که این مواد همه خواص مفید هالون را دارد، اما با سمیت کمتر و پتانسیل تخریب اوزون صفر. آنها به حدود 50% غلظت بیشتر برای خاموش کردن آتش معادل نیاز دارند.

مواد مخصوص برای دسته D

آتش سوزی های دسته D شامل سوخت های با دماهای بشدت بالا و بسیار واکنش پذیر است. برای مثال، سوختن فلز منیزیم باعث تجزیه آب به گاز هیدروژن می شود که منجر به انفجار می شود. این آتش باعث تجزیه هالون به فسژن و فلوروفسژن سمی می شود و ممکن است منجر به انفجار انتقال فاز سریع شود. حتی هنگامیکه با گاز نیتروژن یا دی اکسید کربن خفه شده است به سوختن ادامه می دهد، در مورد دی اکسید کربن گاز سمی مونوکسید کربن تولید می شود.

درنتیجه، هیچ نوع کپسول آتش نشانی وجود ندارد که برای همه آتش های دسته D تایید شده باشد و فقط چندین نوع معمولی و چند نوع کمیاب وجود دارد. هرکدام باید برای محافظت شدن در خطر خاص سازگاری مورد تایید داشته باشند. علاوه بر این، اختلافات مهمی در روش استفاده هریک وجود دارد، بنابراین اپراتور باید آموزش مخصوص را دریافت کند.

عوامل خاموش کننده دسته D

برخی از عوامل خاموش کننده دسته D شامل سدیم کلرید دانه ای ریز، مس و گرافیت هستند که توسط یک خاموش کننده، تکان دهنده، یا بیل به کار می روند. این عوامل خاموش کننده برای سدیم، پتاسیم، منیزیم، تیتانیم، آلومینیم، و اکثر آتش های فلزی دیگر مناسب هستند.

گرافیت پودری ریز، با یک بیل دسته دار بلند به کار می رود، که برای آتش های فلزات فعال پودری ریز ترجیح داده  می شود، جاییکه فشار ضربه یک خاموش کننده ممکن است پودر را بهم زده و باعث انفجار ذرات شود. گرافیت هم باعث خفه کردن آتش و هم هدایت گرما به دور می شود.

در حال حاضر، مس به خوبی پودرشده خارج شده با آرگون فشرده روش ارجح برای آتش سوزی های لیتیم است. این روش آتش را خفه می کند، سوخت را رقیق، و گرما را دور می کند. این روش قادر به چسبیدن به لیتیم مذاب درحال چکیدن بر روی سطوح عمودی است. گرافیت نیز می تواند در آتش های لیتیم استفاده شود اما فقط بر روی سطوح صاف و هم تراز.

سایر مواد که گاهی استفاده می شوند شامل سدیم کربنات پودری، دولومیت پودری، و آرگون هستند.

اگر چیز دیگری در دسترس نباشد به عنوان آخرین گزینه بسیار ضعیف، ماسه می تواند برای خفه کردن آتش فلز استفاده شود. برای جلوگیری از رسیدن جرقه های سوختن به استفاده کننده، ماسه باید با یک بیل دسته بلند به کار رود. ماسه برای جمع آوری رطوبت مشهور است و حتی کوچکترین مقدار ناچیز از رطوبت ممکن است منجر به انفجار بخار شود، و فلز مذاب در حال سوختن را به اطراف پخش کند.