نوع و محل قرارگیری کپسول های آتش نشانی

نوع و محل قرارگیری کپسول های آتش نشانی ضروری به خطرات مختص به آتش، موانع و اندازه ساختمان بستگی دارد. برای تحقق ایمنی ساختمان یکی از موارد که باید رعایت کنیم ، اصول و استاندارد نصب کپسول آتش نشانی است.
کپسول های آتش نشانی قابل حمل تاثیر خود را در برابر حریق های کوچک به اثبات رسانده اند.با چندین بررسی تخمین زده شده است که کپسول های آتش نشانی این دسته از حریق ها را تا 95% اطفاء می کنند(در برابر چنین حریق هایی تا 95% موفق عمل می کنند). امابه دلیل اینکه کپسول های آتش نشانی برای کنترل حریق در مراحل اولیه ی اشتعال طراحی شده اند و نیز به خاطر اینکه آتش به طرز وحشتناکی(عجیبی) گسترش پیدا می کند، بنابراین تنها کپسول های آتش نشانی موثر گونه ایست که به آسانی قابل دسترسی باشد.

در ساختمان های بزرگ محل قرارگیری کپسول آتش نشانی در مکان هایی است که دسترسی راحتی برای همگان داشته باشد.

کپسول آتش نشانی را کجا قرار دهیم؟ کپسول های آتش نشانی باید در طول مسیرهای مسافرتی، شامل راه های خروجی مناطق تعبیه شوند. محل نصب کپسول های آتش نشانی باید به گونه ای باشد که کپسول ها آسیب و ضربه ای نبیند و از مواد اشتعال زا و خطرناک دور باشند. همچنین باید از قرار دادن کپسول در فضای باز و تابش مستقیم نور خورشید، برف و باران خودداری کرد.

محل قرارگیری کپسول آتش نشانی

 کپسول  آتش نشانی را باید در مکانی قرار دهید که به راحتی قابل رویت و دسترسی باشند.

هرکپسول آتش نشانی می بایست در محلی قابل رویت و در دسترس با برچسب هایی که روی آنها اطلاعات درج شده است تعبیه شود. آنها باید درابتدای ورودی ها، در سالن های ملاقات، کنار درب های خروجی و دیگر مکان های رایج قرار داده شوند. درمکانی که میدان دید مسدود شده باشد، ابزار های کمک دیداری باید فراهم شود. کپسول های آتش نشانی لازم است به راحتی قابل دسترسی باشند.

. کپسول های آتش نشانی باید در طول مسیرهای مسافرتی، شامل راه های خروجی مناطق تعبیه شوند.

موانع بصری

. کپسول آتش نشانی می بایست در مکان های قابل رویت نیست نصب شوند.
خطرات مختص به آتش و ساخت ساختمان تعیین کننده ی مکان نصب کپسول های آتش نشانی هستند.
استفاده ی نادرست عامل(وسیله) خاموش کننده می تواند نتیجه ی عکس بدهد و آتش را به شدت شعله ور کند. در نتیجه نوع کپسول های آتش نشانی مورد نیاز و مکانی که باید نصب شوند، به نوع و مقدار مواد اشتعال زا واحتراق پذیر اطرافشان بستگی دارد.

. در اتاق ها و مکان هایی که موانع بصری وجود دارد، علایم یا دیگر مفاهیم برای تشخیص محل تعبیه ی کپسول  آتش نشانی می بایست فراهم باشد.

وقتی کپسول ها داخل کابینت یا فرورفتگی های دیوار قرار می گیرند، نباید درب کابینت ها را قفل کرد و کپسول باید در معرض دید ساکنین باشد. برای رفع افزایش دمای کابینت بهتر است برای آن محفظه تهویه هوا در نظر گرفت. همچنین کپسول ها را به صورت  سالانه و منظم شارژ کرد.

. کپسول های آتش نشانی چرخ دار باید در مکان های طراحی شده جایگزاری شوند.

علامت میدان دید

کپسول های آتش نشانی باید به گونه ای تعبیع شوند که دستورالعمل های عملیاتی(اجرایی) قابل رویت باشد.
کپسول های آتش نشانی طبق دو مورد در ذهن انتخاب و نصب می شوند: ساختار ساختمان و مفاد آن
کپسول های آتش نشانی مطابق خطرات محلی و دمای محاصره شده(احاطه شده) دسته بندی می شوند؛ نوع و اندازه ی حریقی که بیشترین احتمال وقوع را دارد؛ و نوع سوخت وحریق های بالقوه: انواع خاص مواد اشتعال زا یا قابل احتراق در ساختار.

همه ی چیزهابه یک میزان نمی سوزند: گریس، نفت، فلزهای قابل اشتعال، چوب ودیگر مواد به طور متفاوت می سوزند.نوع و مقدار سوخت یافته شده در یک ساختمان میزان خطر را مشخص می کند. – میزان شدت مورد انتظار یک حریق که به نوبه ی خود نوع کپسول آتش نشانی مورد نیاز را تعیین می کند.
این طبقه بندی ها برای دسته بندی یک ساختمان یا قسمت هایی از یک ساختمان استفاده می شوند. تحت عنوان خطر کم(اندک)، خطر متداول، خطر بزرگ.

طبقه بندی خطرات

خطر اندک: میزان خطر اندک می بایست بر اساس لوکیشن هایی طبقه بندی شوند که کمیت و احتراق پذیری کلاس ای و اشتعال زایی کلاس بی کم هستند و انتظار می رود حریق ها درجه ی نسبتا کمی از پخش گرما را دارا باشند.
این میزان تصرفات شامل خطرات حریق هایی است که طبیعتا از کمیت های تجهیزات احتراق پذیر کلاس ای و یا کمیت کلی اشتعال زایی کلاس بی عموما انتظار می رود و در زمان فعلی کمتر از یک گالن در هر اتاق یا محدوده است.

. خطر متداول:میزان خطر متداول می بایست بر اساس لوکیشن هایی طبقه بندی شوند که کمیت و اشتعال زایی مواد احتراق پذیر کلاس ای و اشتعال زایی کلاس بی محدود هستند و حریق ها با آزادسازی درجه ی محدودی از گرما مورد انتظار هستند.

این میزان تصرفات شامل خطرات حریقی است که طبیعتا از کمیت های تجهیزات احتراق پذیر کلاس ای و یا کمیت کلی اشتعال زایی کلاس بی عموما انتظار میرود و در زمان فعلی کمتر از یک گالن در هر اتاق یا محدوده ایست.

.خطر بزرگ: میزان خطر بزرگ می بایست بر اساس لوکیشن هایی دسته بندی شوند که کمیت واشتعال زایی در مواد احتراق پذیر کلاس ای زیاد هستند و یا جایی که مقادیر زیادی از مواد مشتعل کلاس بی موجوداند و انتظار می رود حریق به سرعت پیشرفت کند و مقدار زیادی گرما پخش شود.این میزان تصرفات شامل خطرات حریق که با مخزن، بسته بندی، بررسی یا ساختار احتراق پذیری کلاس ای و نیز با کمیت اشتعال زایی کلاس بی مرتبط هستند، در زمان فعلی بیشتر از پنج گالن در هر اتاق یا محدوده می باشد.

. مناطق منحصر با خطر کمتر یا بیشتر بایستی بر طبق نیاز محافظت شوند.

استاندارد نصب کپسول آتش نشانی

برای تعیین محل نصب کپسول آتش نشانی باید استانداردهایی را رعایت کرد. استاندارد نصب کپسول آتش نشانی تابع چندین عامل می باشد که عبارتند از:

• فاصله کپسول های اطفا حریق
• محل نصب کپسول های آتش نشانی
• تعداد کپسول اطفا حریق مورد نیاز
• سطح پوشش هر کپسول

ارتفاع نصب در کپسول های آتش نشانی

وقتی محل نصب کپسول آتش نشانی را مشخص کردیم باید طبق استاندارد جهانی NFPA، در ارتفاع مناسبی کپسول ها را نصب نماییم. طبق استاندارد جهانی، محل نصب کپسول های آتش نشانی و ارتفاع استاندارد آن بر اساس وزن انواع کپسول های آتش نشانی صورت می گیرد. کپسول هایی که وزن کمتر از 18 کیلوگرم را دارند، میزان ارتفاع سر خاموش کننده آن ها از زمین باید حداکثر 1.5 متر باشد.

توجه داشته باشید که کپسول هایی که وزن آن ها بیشتر از 18 کیلوگرم است باید در ارتفاع یک متری از سطح زمین نصب شوند. سایر کپسول ها باید در ارتفاع 10 سانتی متر قرار گیرند. کپسول هایی که قابل حمل با دست هستند نباید روی زمین قرار گیرند.